Δεν ξέρω πόσοι είχαν συνειδητοποιήσει τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου event. Κρίνοντας από την ικανοποιητικότατη προσέλευση, μάλλον αρκετοί. Οι Βέλγοι
Amenra λοιπόν, είναι μια από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές sludge μπάντες (έστω της ατμοσφαιρικής πτέρυγας του συγκεκριμένου ήχου), και τρία χρόμια μετά την πρώτη επίσκεψή τους, έστω και χωρίς νέο άλμπουμ ακόμα, ήταν και πάλι στην Αθήνα.
Η αρχή της "τελετής" (όλα τα μέλη των Amenra δραστηριοποιούνται καλλιτεχνικά μέσω της κολεκτίβας Church of Ra) ήταν ένα εικοσάλεπτο περίπου σετ του Mathieu J. Vandekerckhove (κιθαρίστας της μπάντας) ως
Syndrome, ο οποίος σκέπασε το χώρο με υπνωτιστικά drone layers και effects από την κιθάρα του, δεν κατάφερε όμως να σκεπάσει και τα σουξουμούξου της γαλαρίας που έκαναν το συντονισμό και την κατάδυση αδύνατη. Κρίμα.
Οι
Amenra όμως δεν αστειεύονταν, και ελάχιστη ώρα μετά ξεκινούν με το "
The Pain. It Is Shapeless. We Are Your Shapeless Pain.". O
Colin H. Van Eeckhout μπορεί να μην είχε τις 'αυτοτραυματιστικές' ακροβασίες που κάνει στα "εντός έδρας" live των Amenra, ήταν όμως ως συνήθως απόκοσμος και αλλόκοτος, με την πλάτη συνήθως γυρισμένη προς το κοινό.
Ένα κοινό που συντονίστηκε πλήρως με το καθαρτήριο vibe της μουσικής των Amenra, με αποτέλεσμα τα πενήντα λεπτά του σετ τους να αφήσουν τους πάντες με ένα βλέμμα απορίας. Δεν υπάρχει περίπτωση να θυμηθώ ολόκληρο το setlist, πάντως σίγουρα τα "Razoreater", "De Dodenakker" και "Am Kreuz" (έστω και χωρίς τα γυναικεία φωνητικά το τελευταίο) ήταν τα απόλυτα highlights. O υποτυπώδης φωτισμός και τα visuals του background μπορεί να δυσκόλευαν την παρακολούθηση (και τη φωτογράφιση), αλλά προσέθεταν στην σκοτεινή ατμόσφαιρα.
Το απότομο τέλος μπορεί να άφησε σε πολλούς ένα "μα..." στα χείλη, αλλά η μνήμη δε διαγράφει τι προηγήθηκε: Ένα απίστευτο live, έστω και σχετικά μικρής διάρκειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου